Pinus wallichiana, znana również jako sosna himalajska, to majestatyczne drzewo iglaste, w klimacie umiarkowanym, takim jak w Polsce, jej wzrost jest znacznie wolniejszy, a docelowa wysokość wynosi około 25 m. Po około 10 latach uprawy, sosna himalajska osiąga wysokość około 3 m, przy czym tempo wzrostu jest średnie, a roczny przyrost wynosi około 30–40 cm. Charakteryzuje się szerokostożkowym pokrojem z rozłożystymi, poziomo rosnącymi gałęziami. Igły są długie, miękkie i zwisające, osiągające długość 15–20 cm, zebrane w pęczki po pięć, o srebrzysto‑niebieskim zabarwieniu. Szyszki są smukłe, długości 16–32 cm, początkowo wzniesione, a później opadające, Pinus wallichiana preferuje stanowiska słoneczne i gleby żyzne, umiarkowanie wilgotne, dobrze przepuszczalne. Jest tolerancyjna względem odczynu gleby, najlepiej rośnie w odczynie lekko kwaśnym. Roślina jest mrozoodporna. Dzięki swojemu egzotycznemu wyglądowi i dekoracyjnym igłom, sosna himalajska jest ceniona w ogrodach kolekcjonerskich oraz stylizowanych na orientalne. Tworzy wyjątkowy klimat, stanowiąc centralny punkt kompozycji ogrodowej. Idealnie sprawdza się jako soliter w większych ogrodach i parkach, gdzie może osiągnąć swoje pełne walory dekoracyjne.